تاریخچه، طراحی و مشخصات بی ام و M1

اولین چیزی که در ذهن شما به عنوان یک شرکت تولید کننده خودروهای سوپر اسپرت  شما می رسد چیزی نیست جز فراری و لامبورگینی، مسلما بی ام و به عنوان سازنده خودرو های سوپر اسپرت معروف نیست، اما در اواخر دهه 1970، این خودروساز آلمانی یکی از جالب‌ترین خودروهای عملکرد موتور وسط تمام دوران را توسعه داد. M1 که از تمایل به جایگزینی خودروهای مسابقه ای قدیمی 3.0 CSL که بخش موتوراسپرت تازه تاسیس BMW در سرتاسر جهان راه اندازی کرده بود، به وجود آمد، قرار بود یک خودروی مسابقه ای پیشرفته گروه 4 باشد، اما الزامات همسان سازی نیازمند ساخت BMW بود. 400 خودروی جاده ای برای همسان سازی بازار خودرو و به اصطلاح جا انداختن آن در ذهن مردم نیز تولید شد. 

این بدان معنا نیست که BMW به تنهایی کل خودرو را توسعه داده است. در واقع، می توان استدلال کرد که M1 واقعاً توسط ایتالیایی ها طراحی شده است. لامبورگینی برای توسعه شاسی اسپیس فریم استخدام شد، جیانپائولو دالارا (یک کارمند سابق لامبورگینی) سیستم تعلیق را طراحی کرد و جورجتو جوجارو، که اخیرا ایتال دیزاین را تاسیس کرده بود، مسئول طراحی بدنه فایبرگلاس گوه مانند خودرو بود. با این حال، قلب تپنده M1 موتور 274 اسب‌بخار، 3.5 لیتری DOHC شش‌ششگانه بی‌ام‌و بود که با گیربکس پنج سرعته ZF دستی جفت می‌شد. در نهایت، مشکلات مالی لامبورگینی باعث شد که توسعه پس از ساخت اولین نمونه‌های اولیه متوقف شود، بنابراین مارکسی، یک شاسی‌ساز مودنی، برای ساخت شاسی‌های تولیدی استخدام شد. یک شرکت ایتالیایی دیگر بدنه ها را ساخت که در Italdesign به شاسی متصل شدند. شرکت آلمانی Baur بر مونتاژ نهایی در اشتوتگارت نظارت داشت.

در اوایل سال 1979 تولید بالاخره آغاز شد، اما قیمت بالای برچسب و تصمیم بی‌ام‌و مبنی بر عدم شرکت در مسابقات اتومبیل رانی در مقیاس وسیع به این معنی بود که فروش آن کند بود. در نهایت، 397 خودروی جاده‌ای M1 به همراه 53 خودروی مسابقه‌ای ساخته شد که بیشتر آن‌ها برای دویدن در سری تک‌مدل Procar به‌عنوان یک مسابقه حمایتی برای رویدادهای بزرگ‌تر ساخته شدند. BMW M1 در سال 1981 متوقف شد.

اگرچه هدف اصلی BMW از M1 این بود که به مسابقه برود، اما این اتفاق هرگز در مقیاس بزرگ رخ نداد. برخی از خودروهای گروه 4، همانطور که در ابتدا در نظر گرفته شده بود، با موتورهای 470 اسب بخاری، فضای داخلی جدا شده و پنجره های پلاستیکی سبک وزن ساخته شدند. متأسفانه، خودروها برای رقابتی بودن بسیار سنگین بودند، زیرا بر اساس خودروهای جاده ای 3000 پوندی ساخته شده بودند. سری Procar ساخته BMW Motorsports بود که رانندگان آماتور ثروتمند را در برابر قهرمانان مسابقه در یک سری حمایت از مسابقات فرمول 1 قرار می داد. در حالی که این سری احتمالاً خودروهای زیادی را نمی‌فروشند، پروکار M1s با بال‌های بزرگ، گلگیرهای برآمده و اگزوز آتش‌زا به نظر می‌رسیدند. مسابقه هم بد نبود

برای دهه‌ها، BMW M1s در گوشه و کنار مجموعه‌های مشتاقان، دچار سوء تفاهم و کم‌ارزش شده بودند. امروزه، چند صد هزار دلار طول می کشد تا شروع به فکر کردن به داشتن یک BMW M1 کنید که بهترین خودروها در حراجی ها و فروش های خصوصی پول بیشتری را به ارمغان می آورند. تعداد زیادی M1 در ایالات متحده فروخته نشده است، به این معنی که آماده بودن برای واردات یکی از اروپا گزینه های بیشتری را در اختیار شما قرار می دهد. همچنین، این احتمال وجود دارد که متخصص محلی BMW شما اولین چیز را در مورد نگهداری M1 نداند، بنابراین حتماً قبل از شروع کار با سایر مالکان M1 در مورد گزینه‌های سرویس صحبت کنید. هر کارخانه‌ای BMW M1 Procar می‌تواند یک ورود خوش‌آمد در رویدادهای موتوراسپورت قدیمی باشد، اگر مسابقه‌ای مورد علاقه شما باشد.

ب ام و حدود 450 دستگاه  از جمله اتومبیل های مسابقه ای ساخت که کمتر از 400 دستگاه آن اتومبیل جاده ای و مخصوص استفاده شهری بودند. تصور می شود که اکثریت قریب به اتفاق - اگر نگوییم همه - این خودروها همچنان در بازار موجود هستند. قالب این خودرو های کلاسیک و نمایشگاهی شدند.

موتور BMW M1 یک موتور 3.5 لیتری شش سیلندر مستقیم است که توسط BMW تولید می شود و در تریم خیابانی حدود 274 اسب بخار و در تیون مسابقه بیش از 400 اسب بخار قدرت دارد.

در حالی که بارها و بارها شایعه شده است که BMW یک ابرخودروی جدید M1 خواهد ساخت، تا کنون ما به خودروی مفهومی BMW M1 Homage 2008 محدود شده ایم. این برند در حال حاضر هیچ برنامه ای برای بازسازی M1 ندارد.